اعمال هفدهم ربیع الاول روز مولود حضرت محمد مصطفی (ص)

روز هفدهم: بنا بر مشهور بین علماى امامیّه، روز ولادت با سعادت حضرت خاتم انبیا محمّد بن عبد اللّه صلّى اللّه و علیه و آله است، و معروف است که ولادت با سعادتش در مکّه معظمه، در خانه خود آن حضرت، در روز جمعه هنگام طلوع فجر در عام الفیل در ایام سلطنت انو شیروان واقع شد، و همچنین در این روز شریف در سال هشتاد و سه ولادت حضرت صادق علیه السّلام اتفاق افتاد، و باعث فزونى فضل و شرافت این روز گردید.
در هر صورت این روز، روز بسیار شریفى است و براى آن چند عمل وارد است:

اوّل: غسل.
دوم: روزه گرفتن که براى آن فضیلت بسیارى است، و روایت شده هرکه این روز را، روزه بدارد، خدا ثواب روزه یک سال را براى او بنویسد، و این روز، یکى از چهار روزى است، که در تمام سال به فضیلت روزه ممتاز است.
سوّم: زیارت حضرت رسول صلّى اللّه و علیه و آله از نزدیک و دور.
چهارم: زیارت امیر المؤمنین علیه السّلام به همان زیارتى که حضرت صادق علیه السّلام زیارت کرده، و به محمّد بن مسلم تعلیم دادند، و در باب زیارات ان شاء اللّه خواهد آمد.
پنجم: هنگامیکه روز بالا آمد، دو رکعت نماز بجا آورد که در هر رکعت، پس از سوره حمد ده مرتبه سوره قدر و ده مرتبه سوره توحید بخواند، و بعد از سلام در مصلاّى خود بنشیند، و این دعا را بخواند: اللّهمّ انت حىّ لا تموت [خدایا تو زنده اى هستى که هرگز نمیرى] و این دعاى مبسوطى است، چون سندش را منتهى به معصوم ندیدم، مراعات اختصار را مهم تر دیدم، هرکه خواهان است، به زاد العماد مراجعه کند.
ششم: لازم است مسلمانان این روز را بزرگ بدارند، و تصدّق و خیرات بنمایند، و مؤمنان را مسرور کنند، و به زیارت مشاهد مشرّفه روند.
سیّد در «اقبال» شرحى از لزوم بزرگداشت این روز ذکر نموده، و فرموده است: من طایفه اى از نصارى و جمعى از مسلمانان را یافتم.
که بزرگداشت فوق العاده اى از روز ولادت عیسى علیه السّلام داشتند، و تعجّب کردم که مسلمانان روز ولادت پیامبرشان را که بزرگترین همه انبیاست، و به این مرتبه از عظمت است، چگونه رضایت دهند که آنرا بسیار بى مایه تر از بزرگداشت نصارى، نسبت به ولادت مسیح برگزار کنند! !