حوادث و نشانه های ظهور در ماه محرم

حوادث و نشانه های ظهور در ماه محرم

در سال فرد

 عن أبی عبد الله قال: لا یخرج القائم إلا فی وتر من السنین، سنه إحدى أو ثلاث أو خمس أو سبع أو تسع.

 از امام صادق است که فرمود، قیام قائم نیست مگر در سال فرد، یک یا سه یا پنج یا هفت یا نه.

شب جمعه، شب تاسوعا، جمع شدن ۳۱۳ نفر در مکه به طی الارض، اصلاح امور در یک شب

عن علی قال: قال رسول الله’: المهدی منا أهل البیت یصلح الله له أمره فی لیله

 از پیامبر خدا (ص): مهدی از ما اهل بیت است و خداوند امر او را در یک شب اصلاح می کند.

   وفی دلائل الإمامه/۳۰۷: یجمعهم الله إلى مکه فی لیله واحده وهی لیله الجمعه فیتوافون فی صبیحتها إلى المسجد الحرام ، لایتخلف منهم رجل واحد.

 خداوند آنان را در یک شب جمعه، در مکه جمع می کند پس صبح به سوی مسجدالحرام روانه می شوند.

اصلاح امور در یک شب. همان طور که در متن روایات مربوط به قتل نفس زکیه، اشاره شده، در آستانه ی ظهور، شرایط مکه، بر حسب ظاهر، اصلاً آماده نیست. خود امام می فرماید: اهل مکه مرا نمی خواهند، فرستاده ی امام، نفس زکیه هم که کشته می شود. اما در تنها یک شب، ورق بر می گردد و شرایط به نفع امام تغییر می کند. این است معنای اصلاح امور در یک شب، نه چنانکه برخی گمان کرده اند، که ظهور بدون هیچ مقدمه ای و ناگهانی اتفاق می افتد.

در روز جمعف، تاسوعا، خسف بیداء

 عن جابر الجعفی قال: قال لی أبو جعفر: … ویبعث السفیانی بعثاً إلى المدینه فینفر المهدی منها إلى مکه، فیبلغ أمیر جیش السفیانی أن المهدی قد خرج من المدینه، فیبعث جیشاً على أثره فلا یدرکه، حتى یدخل مکه خائفاً یترقب على سنه موسى بن عمران، وینزل أمیر جیش السفیانی البیداء فینادی مناد من السماء یا بیداء أبیدی القوم، فیخسف بهم البیداء فلا یفلت منهم إلا ثلاثه … والقائم یومئذ بمکه، قد أسند ظهره إلى البیت الحرام مستجیراً به ینادی: یا أیها الناس إنا نستنصر الله ومن أجابنا من الناس فإنا أهل بیت نبیکم ونحن أولى الناس بالله وبمحمد … الخ.

 از ابوجعفر (امام باقر علیه السلام) است که فرمود: … و سفیانی لشکری به سوی مدینه می فرستد، پس مهدی از مدینه به قصد مکه بیرون می رود. به امیر لشکر سفیانی خبر می رسد که مهدی از مدینه خارج شده است. پس لشکری به دنبال او می فرستد که به او نمی رسند و مهدی وارد مکه می شود، ترسان و پاینده ی پیرامونش، مانند موسی بن عمران، و امیر لشکر سفیانی در بیداء [(خروجی مدینه به سوی مکه، امروزه داخل شهر مدینه است)] فرود می آید، در آن هنگام، ندا دهنده ای از آسمان ندا می دهد که ای بیداء، این قوم را نابود کن. پس زمین آنان را در خود فرو می برد و جز سه نفر باقی نمی مانند …. و قائم در آن روز در مکه است، به دیوار خانه ی کعبه تکیه کرده، گویی که به آن پناه آورده است، و فریاد می زند: ای مردم، ما از خدا یاری می جوییم و از هر که از مردم که ما را پاسخ دهد. ما اهل بیت پیامبرتان هستیم و ما نزدیکترین مردم به خدا و رسولیم و …