دعایی که در زمان غیبت باید خواند

به سند معتبر روایت شده که شیخ ابو عمرو نایب اول امام عصر صلوات اللّه علیه به ابو على محمد بن همّام املا فرمود، و به او امر کرد که آن را بخواند.
سیّد ابن طاووس در کتاب جمال الاسبوع، پس از ذکر دعاهاى وارد بعد از نماز عصر جمعه، و صلوات کبیره، این دعا را ذکر کرده و گفته: اگر برای تو، از تمام آنچه ذکر کردیم عذرى باشد، پس بپرهیز از اینکه خواندن این دعا را واگذارى، به دستى که ما داشتن این دعا را از فضل خدا «جل جلاله» میدانیم که ما را به آن ممتاز ساخته، پس به آن اعتماد کن.
و دعا این است:

اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی نَفْسَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی نَفْسَکَ لَمْ أَعْرِفْ رَسُولَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی رَسُولَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی رَسُولَکَ لَمْ أَعْرِفْ حُجَّتَکَ اللَّهُمَّ عَرِّفْنِی حُجَّتَکَ فَإِنَّکَ إِنْ لَمْ تُعَرِّفْنِی حُجَّتَکَ ضَلَلْتُ عَنْ دِینِی اللَّهُمَّ لا تُمِتْنِی مِیتَهً جَاهِلِیَّهً وَ لا تُزِغْ قَلْبِی بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنِی اللَّهُمَّ فَکَمَا هَدَیْتَنِی لِوِلایَهِ مَنْ فَرَضْتَ عَلَیَّ طَاعَتَهُ مِنْ وِلایَهِ وُلاهِ أَمْرِکَ بَعْدَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ حَتَّى وَالَیْتُ وُلاهَ أَمْرِکَ أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ عَلِیَّ بْنَ أَبِی طَالِبٍ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسَى وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّدا وَ عَلِیّا وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّهَ الْقَائِمَ الْمَهْدِیَّ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ اللَّهُمَّ فَثَبِّتْنِی عَلَى دِینِکَ وَ اسْتَعْمِلْنِی بِطَاعَتِکَ وَ لَیِّنْ قَلْبِی لِوَلِیِّ أَمْرِکَ،

خدایا خود را به من بشناسان، اگر خود را به من نشناسانى، پیامبرت را نشناسم، خدایا پیامبرت را به من بشناسان، اگر پیامبرت را به من نشناسانى، حجّتت را نشناسم، خدایا حجّتت را به من بشناسان، اگر حجّتت را به من نشناسانى، از دینم گمراه شوم.
خدایا مرا به مرگ جاهلیّت نمیران، و دلم را پس از اینکه هدایت نمودى، منحرف مکن.
خدایا چنان که به ولایت کسى که طاعتش را بر من واجب کردى، از ولایت والیان امر خود پس از پیامبرت (درود تو بر او و خاندانش) تا زمامدارى والیان امرت امیر مؤمنان على بن ابی طالب و حسن و حسین و على و محمّد و جعفر و موسى و على و محمّد و على و حسن و حجّت قائم مهدى (درود تو بر همه ایشان) قبول کردم، خدایا پس مرا بر دینت ثابت بدار، و تحت فرمانم بکار گیر، و دلم را براى ولىّ امرت نرم کن،

وَ عَافِنِی مِمَّا امْتَحَنْتَ بِهِ خَلْقَکَ وَ ثَبِّتْنِی عَلَى طَاعَهِ وَلِیِّ أَمْرِکَ الَّذِی سَتَرْتَهُ عَنْ خَلْقِکَ وَ بِإِذْنِکَ غَابَ عَنْ بَرِیَّتِکَ وَ أَمْرَکَ یَنْتَظِرُ وَ أَنْتَ الْعَالِمُ غَیْرُ الْمُعَلَّمِ بِالْوَقْتِ الَّذِی فِیهِ صَلاحُ أَمْرِ وَلِیِّکَ فِی الْإِذْنِ لَهُ بِإِظْهَارِ أَمْرِهِ وَ کَشْفِ سِتْرِهِ فَصَبِّرْنِی عَلَى ذَلِکَ حَتَّى لا أُحِبَّ تَعْجِیلَ مَا أَخَّرْتَ وَ لا تَأْخِیرَ مَا عَجَّلْتَ وَ لا کَشْفَ مَا سَتَرْتَ وَ لا الْبَحْثَ عَمَّا کَتَمْتَ وَ لا أُنَازِعَکَ فِی تَدْبِیرِکَ وَ لا أَقُولَ لِمَ وَ کَیْفَ وَ مَا بَالُ وَلِیِّ الْأَمْرِ لا یَظْهَرُ وَ قَدِ امْتَلَأَتِ الْأَرْضُ مِنَ الْجَوْرِ وَ أُفَوِّضُ أُمُورِی کُلَّهَا إِلَیْکَ اللَّهُمَّ إِنِّی أَسْأَلُکَ أَنْ تُرِیَنِی وَلِیَّ أَمْرِکَ ظَاهِراً نَافِذَ الْأَمْرِ مَعَ عِلْمِی بِأَنَّ لَکَ السُّلْطَانَ وَ الْقُدْرَهَ وَ الْبُرْهَانَ وَ الْحُجَّهَ وَ الْمَشِیَّهَ وَ الْحَوْلَ وَ الْقُوَّهَ فَافْعَلْ ذَلِکَ بِی وَ بِجَمِیعِ الْمُؤْمِنِینَ،

و در سلامت کاملم بدار، از آنچه بندگانت را به آن آزمودى، و بر طاعت ولىّ امرت استوارم کن آنکه او را از دیده بندگانت پوشیده داشتى، و به اذن تو از آفریدگانت پنهان شد، و فرمان تو را انتظار میکشد، و تو داناى بدون تعلیمى به آن هنگامى که صلاح کار ولىّ امرت در آن است در اجازه دادن به او براى آشکار ساختن حکومتش، و برطرف نمودن پرده غیبتش، پس مرا بر این حقیقت شکیبا گردان، تا دوست نداشته باشم پیش افتادن چیزى که به تأخیر انداختى، و به تأخیر انداختن چیزى که پیش انداختى، و نه آشکار نمودن چیزى که پنهان ساختى، و نه کنجکاوى در آنچه کتمان کردى، و نه با تو نزاع کنم در تدبیرت، و نه بگویم: براى چه، و چگونه، و چه شده ولى امر ظهور نمى کند، و حال آنکه زمین از ستم پر شده، و من واگذار می کنم همه امورم را به تو، خدایا از تو می خواهم ولىّ امرت را آشکار و نافذ الامر به من بنمایانى، با اینکه میدانم تنها براى توست سلطنت و قدرت و برهان، و حج ت و مشیّت و حول و قوّت، این خواهش را نسبت به من و همه اهل ایمان انجام ده،

حَتَّى نَنْظُرَ إِلَى وَلِیِّ أَمْرِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ ظَاهِرَ الْمَقَالَهِ وَاضِحَ الدَّلالَهِ هَادِیا مِنَ الضَّلالَهِ شَافِیا مِنَ الْجَهَالَهِ أَبْرِزْ یَا رَبِّ مُشَاهَدَتَهُ وَ ثَبِّتْ قَوَاعِدَهُ وَ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَقَرُّ عَیْنُهُ بِرُؤْیَتِهِ وَ أَقِمْنَا بِخِدْمَتِهِ وَ تَوَفَّنَا عَلَى مِلَّتِهِ وَ احْشُرْنَا فِی زُمْرَتِهِ اللَّهُمَّ أَعِذْهُ مِنْ شَرِّ جَمِیعِ مَا خَلَقْتَ وَ ذَرَأْتَ وَ بَرَأْتَ وَ أَنْشَأْتَ وَ صَوَّرْتَ وَ احْفَظْهُ مِنْ بَیْنِ یَدَیْهِ وَ مِنْ خَلْفِهِ وَ عَنْ یَمِینِهِ وَ عَنْ شِمَالِهِ [وَ مِنْ فَوْقِهِ وَ مِنْ تَحْتِهِ ] بِحِفْظِکَ الَّذِی لا یَضِیعُ مَنْ حَفِظْتَهُ بِهِ وَ احْفَظْ فِیهِ رَسُولَکَ وَ وَصِیَّ رَسُولِکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ السَّلامُ اللَّهُمَّ وَ مُدَّ فِی عُمْرِهِ وَ زِدْ فِی أَجَلِهِ وَ أَعِنْهُ عَلَى مَا وَلَّیْتَهُ وَ اسْتَرْعَیْتَهُ وَ زِدْ فِی کَرَامَتِکَ لَهُ فَإِنَّهُ الْهَادِی الْمَهْدِیُّ وَ الْقَائِمُ الْمُهْتَدِی وَ الطَّاهِرُ التَّقِیُّ الزَّکِیُّ النَّقِیُّ الرَّضِیُّ الْمَرْضِیُّ الصَّابِرُ الشَّکُورُ الْمُجْتَهِدُ،

تا ولىّ امرت (درود تو بر او) را ببینم، نمایان گفتار، روشن دلالت، هدایت گر از گمراهى، شفابخش از نادانى، آشکار فرما اى پروردگارم دیدارش را، و استوار کن پایه هاى کارش را، و ما را از آنانى قرار ده که چشمش به دیدار حضرتش روشن شود، و ما را به خدمتش بگمار، و بر آیینش بمیران، و در گروهش محشور گردان، خدایا پناهش ده از شرّ همه آنچه خلق کردى و آفریدى و پدید آوردى و پروریدى و صورت دادى، و او را نگاه دار از پیش رویش و از پشت سرش، و از طرف راست و چپش و بالاى سر و زیر پایش، به نگاهدارى خویش که تباه نمى گردد هر که را به آن نگاه دارى، و حفظ کن در وجود او رسول و جانشین رسولت را (بر او و خاندانش درود باد) ، خدایا عمرش را طولانى کن، و بر زندگى اش بیفزاى، و بر آنچه سرپرستی اش دادى، و رعایتش را از او خواستى یاری اش ده، و در کرامتت بر او بیفزاى، و به درستى که او هدایتگر و هدایت شده و پاینده و ره یافته، و پاک و پرهیزگار و پاکیزه و بی عیب، و خشنود و پسندیده و شکیبا و سپاسگذار و کوشاست،

اللَّهُمَّ وَ لا تَسْلُبْنَا الْیَقِینَ لِطُولِ الْأَمَدِ فِی غَیْبَتِهِ وَ انْقِطَاعِ خَبَرِهِ عَنَّا وَ لا تُنْسِنَا ذِکْرَهُ وَ انْتِظَارَهُ وَ الْإِیمَانَ بِهِ وَ قُوَّهَ الْیَقِینِ فِی ظُهُورِهِ وَ الدُّعَاءَ لَهُ وَ الصَّلاهَ عَلَیْهِ حَتَّى لا یُقَنِّطَنَا طُولُ غَیْبَتِهِ مِنْ قِیَامِهِ وَ یَکُونَ یَقِینُنَا فِی ذَلِکَ کَیَقِینِنَا فِی قِیَامِ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ مَا جَاءَ بِهِ مِنْ وَحْیِکَ وَ تَنْزِیلِکَ فَقَوِّ قُلُوبَنَا عَلَى الْإِیمَانِ بِهِ حَتَّى تَسْلُکَ بِنَا عَلَى یَدَیْهِ مِنْهَاجَ الْهُدَى وَ الْمَحَجَّهَ الْعُظْمَى وَ الطَّرِیقَهَ الْوُسْطَى وَ قَوِّنَا عَلَى طَاعَتِهِ وَ ثَبِّتْنَا عَلَى مُتَابَعَتِهِ [مُشَایَعَتِهِ ] وَ اجْعَلْنَا فِی حِزْبِهِ وَ أَعْوَانِهِ وَ أَنْصَارِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ لا تَسْلُبْنَا ذَلِکَ فِی حَیَاتِنَا وَ لا عِنْدَ وَفَاتِنَا حَتَّى تَتَوَفَّانَا وَ نَحْنُ عَلَى ذَلِکَ لا شَاکِّینَ وَ لا نَاکِثِینَ وَ لا مُرْتَابِینَ وَ لا مُکَذِّبِینَ.

خدایا یقین را از ما مگیر، به خاطر طول زمان غیبتش، و قطع شدن خبرش و یادش را به فراموشى مسپار، و همچنین کشیدن انتظارش و ایمان به حضرتش و نیرومندى یقین در ظهورش، و دعا به وجودش، و درود بر او را از یاد ما مبر تا جایى که طول غیبت او از قیامش ناامیدمان نکند، و یقینِ مان در این موضوع همانند یقینِ مان در قیامت پیامبرت (درود تو بر او و خاندانش) ، و آنچه از وحى و قرآنت آورده باشد، پس دل هاى ما را بر ایمان به او نیرومند ساز، تا ببرى ما را به دست او در مسیر هدایت، و بزرگراه بزرگتر، و راه میانه تر، و ما را بر طاعت او نیرومند کن، و بر پیروى اش استوار فرما، و قرارمان ده در گروه و یاوران و یاران او، و کسانى که به کار حضرتش خشنودند، و این حقایق را در زندگى و نه در هنگام مرگ از ما مگیر، تا ما را بمیرانى و ما بر این حقایق باشیم، و از شک کنندگان و پیمان شکنان و تردیدداران، و تکذیب گران نباشیم.

اللَّهُمَّ عَجِّلْ فَرَجَهُ وَ أَیِّدْهُ بِالنَّصْرِ وَ انْصُرْ نَاصِرِیهِ وَ اخْذُلْ خَاذِلِیهِ وَ دَمْدِمْ عَلَى مَنْ نَصَبَ لَهُ وَ کَذَّبَ بِهِ وَ أَظْهِرْ بِهِ الْحَقَّ وَ أَمِتْ بِهِ الْجَوْرَ وَ اسْتَنْقِذْ بِهِ عِبَادَکَ الْمُؤْمِنِینَ مِنَ الذُّلِّ وَ انْعَشْ بِهِ الْبِلادَ وَ اقْتُلْ بِهِ جَبَابِرَهَ الْکُفْرِ الْجَبَابِرَهَ وَ الْکَفَرَهَ مصباح الزایر وَ اقْصِمْ بِهِ رُءُوسَ الضَّلالَهِ وَ ذَلِّلْ بِهِ الْجَبَّارِینَ وَ الْکَافِرِینَ وَ أَبِرْ بِهِ الْمُنَافِقِینَ وَ النَّاکِثِینَ وَ جَمِیعَ الْمُخَالِفِینَ وَ الْمُلْحِدِینَ فِی مَشَارِقِ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبِهَا وَ بَرِّهَا وَ بَحْرِهَا وَ سَهْلِهَا وَ جَبَلِهَا حَتَّى لا تَدَعَ مِنْهُمْ دَیَّارا وَ لا تُبْقِیَ لَهُمْ آثَارا طَهِّرْ مِنْهُمْ بِلادَکَ وَ اشْفِ مِنْهُمْ صُدُورَ عِبَادِکَ وَ جَدِّدْ بِهِ مَا امْتَحَى مِنْ دِینِکَ ،

خدایا در گشایش امرش شتاب کن، و به یارى خود تأییدش کن، و یارش را یارى ده، و واگذارکننده اش را خوار نما، و هلاک کن هرکه را که با او طرح دشمنى اندازد، و او را تکذیب کند، و حق را بر او آشکار کن، و ستم را به وسیله او بمیران، و بندگان مؤمنت را به وسیله او از خوارى رهایى ده، و کشورهایت را او زنده و سرسبز کن، و گردن کشان کفر را به دست او به قتل برسان، و سرکرده هاى گمراهى را به او درهم شکن، و جبّاران و کافران را به وسیله او خوار کن، و به قدرت او نابود کن منافقان، و پیمان شکنان و همه مخالفان و بى دینان را در مشرق هاى زمین و مغرب هایش، در خشکی ها و دریاهایش، و همواری ها و کوه هایش، تا نگذارى از آنان احدى را، و باقى نگذارى براى آنان آثارى را، کشورهایت را از این ناپاکان پاک کن، و با انتقام گرفتن از آنان، سینه هاى بندگانت را شفا بخش، و به وسله او تازه کن، آنچه از دینت کهنه شده،

وَ أَصْلِحْ بِهِ مَا بُدِّلَ مِنْ حُکْمِکَ وَ غُیِّرَ مِنْ سُنَّتِکَ حَتَّى یَعُودَ دِینُکَ بِهِ وَ عَلَى یَدَیْهِ غَضّاً جَدِیداً صَحِیحاً لا عِوَجَ فِیهِ وَ لا بِدْعَهَ مَعَهُ حَتَّى تُطْفِئَ بِعَدْلِهِ نِیرَانَ الْکَافِرِینَ فَإِنَّهُ عَبْدُکَ الَّذِی اسْتَخْلَصْتَهُ لِنَفْسِکَ وَ ارْتَضَیْتَهُ لِنَصْرِ دِینِکَ وَ اصْطَفَیْتَهُ بِعِلْمِکَ وَ عَصَمْتَهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ بَرَّأْتَهُ مِنَ الْعُیُوبِ وَ أَطْلَعْتَهُ عَلَى الْغُیُوبِ وَ أَنْعَمْتَ عَلَیْهِ وَ طَهَّرْتَهُ مِنَ الرِّجْسِ وَ نَقَّیْتَهُ مِنَ الدَّنَسِ اللَّهُمَّ فَصَلِّ عَلَیْهِ وَ عَلَى آبَائِهِ الْأَئِمَّهِ الطَّاهِرِینَ وَ عَلَى شِیعَتِهِ الْمُنْتَجَبِینَ وَ بَلِّغْهُمْ مِنْ آمَالِهِمْ مَا یَأْمُلُونَ وَ اجْعَلْ ذَلِکَ مِنَّا خَالِصا مِنْ کُلِّ شَکٍّ وَ شُبْهَهٍ وَ رِیَاءٍ وَ سُمْعَهٍ حَتَّى لا نُرِیدَ بِهِ غَیْرَکَ وَ لا نَطْلُبَ بِهِ إِلا وَجْهَکَ ،

و به او اصلاح کن آنچه از قانونت، به قانون دیگر تبدیل شده، و از آیینت دگرگون گشته، تا دین تو به وجود او، و به دست او بازگردد، با طراوت و تازه و بی عیب که نباشد در آن هیچ کجى، و نه همراه آن هیچ بدعت، تا به دادگرى اش خاموش کنى، آتش کافران را، چه او بنده توست بنده اى که براى خود برگزیدى، و او را براى دینت پسندیدى، و با دانشت اختیارش نمودى، و از گناهان نگاهش داشتى، و از عیوب مبّرایش کردى، و بر نهان ها آگاهش فرمودى، و به او نعمت دادى، و از پلیدى پاکش ساختى، و از ناپاکى، نظیفش فرمودى.
خدایا درود فرست بر او و بر پدرانش آن امامان پاک، و بر شیعیان نجیبش، و آنان را به آرزوهایشان، هر آنچه آرزو میکنند برسان، و این خواسته ها را از ما خالص گردان، از هر شک و شبهه و خودنمایى و شهرت طلبى، تا با آه غیر تو را نخواهیم، و جز خاطر تو را نجوییم.

اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْکُو إِلَیْکَ فَقْدَ نَبِیِّنَا وَ غَیْبَهَ إِمَامِنَا [وَلِیِّنَا] وَ شِدَّهَ الزَّمَانِ عَلَیْنَا وَ وُقُوعَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الْأَعْدَاءِ عَلَیْنَا وَ کَثْرَهَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّهَ عَدَدِنَا اللَّهُمَّ فَافْرُجْ ذَلِکَ عَنَّا بِفَتْحٍ مِنْکَ تُعَجِّلُهُ وَ نَصْرٍ مِنْکَ تُعِزُّهُ وَ إِمَامِ عَدْلٍ تُظْهِرُهُ إِلَهَ الْحَقِّ آمِینَ اللَّهُمَّ إِنَّا نَسْأَلُکَ أَنْ تَأْذَنَ لِوَلِیِّکَ فِی إِظْهَارِ عَدْلِکَ فِی عِبَادِکَ وَ قَتْلِ أَعْدَائِکَ فِی بِلادِکَ حَتَّى لا تَدَعَ لِلْجَوْرِ یَا رَبِّ دِعَامَهً إِلّا قَصَمْتَهَا وَ لا بَقِیَّهً إِلا أَفْنَیْتَهَا وَ لا قُوَّهً إِلا أَوْهَنْتَهَا وَ لا رُکْناً إِلا هَدَمْتَهُ وَ لا حَدّاً إِلا فَلَلْتَهُ وَ لا سِلاحا إِلا أَکْلَلْتَهُ وَ لا رَایَهً إِلا نَکَّسْتَهَا وَ لا شُجَاعاً إِلا قَتَلْتَهُ وَ لا جَیْشا إِلّا خَذَلْتَهُ وَ ارْمِهِمْ یَا رَبِّ بِحَجَرِکَ الدَّامِغِ وَ اضْرِبْهُمْ بِسَیْفِکَ الْقَاطِعِ وَ بَأْسِکَ الَّذِی لا تَرُدُّهُ عَنِ الْقَوْمِ الْمُجْرِمِینَ وَ عَذِّبْ أَعْدَاءَکَ وَ أَعْدَاءَ وَلِیِّکَ وَ أَعْدَاءَ رَسُولِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِ وَ آلِهِ بِیَدِ وَلِیِّکَ وَ أَیْدِی عِبَادِکَ الْمُؤْمِنِینَ .

خدایا به تو شکایت مى کنیم، از فقدان پیامبران، و غیبت اماممان، و سختى زمانه علیه وجودمان، و فرودآمدن فتنه ها بر سرمان، و پشت به پشت هم دادن دشمنان به زیانمان، و بسیاری دشمنانمان، و کمى نفراتمان، خدایا این گرفتاریها را از ما بگشا، به گشایشى از جانب خویش که آن را زود برسانى، و نصرتى از سوى خود که با عزّت توأمش فرمایى، و پیشواى عدالتى که آشکارش سازى، اى پرستیده حق آمین، خداى از تو می خواهیم، به ولىّ ات براى آشکار کردن دادگرى در میان بندگانت، و کشتن دشمنان در کشورهایت اجازه دهى، تا ستونى براى ستم، اى پروردگارم باقى نگذارى مگر آنکه درهم شکنى، و نه باقی مانده اى جز آنکه نابود گردانى، و نه نیرویى مگر سستش نمایى، و نه پایه اى جز آنکه در هم فرو ریزى، و نه برّنده اى جز آنکه کند کنى، و نه اسلحه اى جز آنکه از کار اندازى، و نه پرچمى جز آنکه سرنگون سازى، و نه پهلوانى جز آنکه به قتل رسانى، و نه لشگرى جز آنکه شکست دهى، و سنگ بارانشان کن، به سنگ درهم کوبنده ات، و بزن آنان را به شمشیر برنده ات، و انتقامت که آن را از مردمان بدکار بازنمیگردانى، و عذاب کن دشمنانت، و دشمنانت، و دشمنان ولىّ ات و دشمنان رسولت (درود تو بر او و خاندانش) به دست ولیت و دست بندگانت با ایمانت.

اللَّهُمَّ اکْفِ وَلِیَّکَ وَ حُجَّتَکَ فِی أَرْضِکَ هَوْلَ عَدُوِّهِ وَ کَیْدَ مَنْ أَرَادَهُ [کَادَهُ ] وَ امْکُرْ بِمَنْ مَکَرَ بِهِ وَ اجْعَلْ دَائِرَهَ السَّوْءِ عَلَى مَنْ أَرَادَ بِهِ سُوءاً وَ اقْطَعْ عَنْهُ مَادَّتَهُمْ وَ أَرْعِبْ لَهُ قُلُوبَهُمْ وَ زَلْزِلْ أَقْدَامَهُمْ وَ خُذْهُمْ جَهْرَهً وَ بَغْتَهً وَ شَدِّدْ عَلَیْهِمْ عَذَابَکَ وَ أَخْزِهِمْ فِی عِبَادِکَ وَ الْعَنْهُمْ فِی بِلادِکَ وَ أَسْکِنْهُمْ أَسْفَلَ نَارِکَ وَ أَحِطْ بِهِمْ أَشَدَّ عَذَابِکَ وَ أَصْلِهِمْ نَاراً وَ احْشُ قُبُورَ مَوْتَاهُمْ نَاراً وَ أَصْلِهِمْ حَرَّ نَارِکَ فَإِنَّهُمْ أَضَاعُوا الصَّلاهَ وَ اتَّبَعُوا الشَّهَوَاتِ وَ أَضَلُّوا عِبَادَکَ وَ أَخْرَبُوا بِلادَکَ اللَّهُمَّ وَ أَحْیِ بِوَلِیِّکَ الْقُرْآنَ وَ أَرِنَا نُورَهُ سَرْمَدا لا لَیْلَ فِیهِ وَ أَحْیِ بِهِ الْقُلُوبَ الْمَیِّتَهَ،

خدایا کفایت کن ولىّ ات، و حجّتت را در زمین، از هراس دشمنش، و از نیرنگ هر که قصد او کند، و حیله کن با هرکه به او حیله ورزد، و بگردان گردش هاى بد روزگار را علیه هرکس که به او قصد بد کند، و ریشه آنها را از او قطع کن، و رعب او را در دل هاى آنان درانداز، و قدم هایشان را بلغزان، و آنها را آشکارا و ناگهان بگیر، و عذابت را بر آنان سخت کن، و در میان بندگانت رسوایشان ساز، و در کشورهایت به لعنت گرفتارشان گردان، و در قعر آتش جایشان ده، و شدیدترین عذابت را بر آنان فرو انداز، و با آتش دوزخ ملازمشان نما، و گورهاى مردگان شان را از آتش پر کن، و در سوز آتشت واردشان ساز، که اینان نماز را تباه کردند، و از شهوات پیروى نمودند، و بندگانت را به گمراهى کشیدند، و کشورهایت را ویران کردند.
خدایا به دست ولىّ ات قرآن را زنده کن، و همیشه نورش را به ما بنمایان که شبى در آن نباشد، و دلهاى مرده را به وسیله او زنده کن،

وَ اشْفِ بِهِ الصُّدُورَ الْوَغِرَهَ وَ اجْمَعْ بِهِ الْأَهْوَاءَ الْمُخْتَلِفَهَ عَلَى الْحَقِّ وَ أَقِمْ بِهِ الْحُدُودَ الْمُعَطَّلَهَ وَ الْأَحْکَامَ الْمُهْمَلَهَ حَتَّى لا یَبْقَى حَقٌّ إِلا ظَهَرَ وَ لا عَدْلٌ إِلا زَهَرَ وَ اجْعَلْنَا یَا رَبِّ مِنْ أَعْوَانِهِ وَ مُقَوِّیَهِ سُلْطَانِهِ وَ الْمُؤْتَمِرِینَ لِأَمْرِهِ وَ الرَّاضِینَ بِفِعْلِهِ وَ الْمُسَلِّمِینَ لِأَحْکَامِهِ وَ مِمَّنْ لا حَاجَهَ بِهِ إِلَى التَّقِیَّهِ مِنْ خَلْقِکَ وَ أَنْتَ یَا رَبِّ الَّذِی تَکْشِفُ الضُّرَّ وَ تُجِیبُ الْمُضْطَرَّ إِذَا دَعَاکَ وَ تُنْجِی مِنَ الْکَرْبِ الْعَظِیمِ فَاکْشِفِ الضُّرَّ عَنْ وَلِیِّکَ وَ اجْعَلْهُ خَلِیفَهً فِی أَرْضِکَ کَمَا ضَمِنْتَ لَهُ اللَّهُمَّ لا تَجْعَلْنِی مِنْ خُصَمَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَعْدَاءِ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ وَ لا تَجْعَلْنِی مِنْ أَهْلِ الْحَنَقِ وَ الْغَیْظِ عَلَى آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیْهِمُ السَّلامُ فَإِنِّی أَعُوذُ بِکَ مِنْ ذَلِکَ فَأَعِذْنِی وَ أَسْتَجِیرُ بِکَ فَأَجِرْنِی اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اجْعَلْنِی بِهِمْ فَائِزا عِنْدَکَ فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَهِ وَ مِنَ الْمُقَرَّبِینَ آمِینَ رَبَّ الْعَالَمِینَ.

و سینه هاى آکنده از کینه را به او بهبودى بخش، و آراى پراکنده را به دست او بر پایه حق گرد آور، و حدود معطّل شده و احکام فرو گذاشته را به او بر پا بدار، تا حقّى بجا نماند جز آنکه آشکار گردد، و نه عدالتى جز آنکه شکوفا شود، و قرار ده ما را اى پروردگار از یاران و نیرودهندگان سلطنت و فرمان برداران فرمان و خشنودان به عمل و تسلیم شوندگان به احکامش، و از آنانى که نیاز به پنهان کارى از بیم مردم نداشته باشند، و تو اى پروردگارم که گرفتارى را بر طرف مى کنى، و بی چاره را اگر خواندت اجابت مى کنى، و نجات مى دهى از اندوه بزرگ، پس گرفتارى را از ولىّ ات برطرف کن، و او را خلیفه خود، در زمینت قرار ده، چنان که براى او تعهّد نموده اى.
خدایا، ما را قرار مده، از رو درو شدگان با خاندان محمّد (درود بر ایشان) ، و از دشمنان خاندان محمّد (درود بر ایشان) ، و از کینه دوزان بر خاندان محمّد (درود بر ایشان) ، که من از این امور به تو پناه مى آورم، پس پناهم بده، و از تو پناه می خواهم پس در پناهم بگیر، خدایا بر محمّد و خاندان محمّد درود فرست، و مرا از جانب خود به وسیله ایشان رستگار کن، در دنیا و آخرت، و از مقرّبان درگاهت قرار ده، آمین اى پروردگار جهانیان.