حدیث روز

دعای امام زمان برای مؤمنی که بعد از ذکر مصیبت کربلا برای فرج دعا کنددعای امام زمان برای مؤمنی که بعد

دعای امام زمان برای مؤمنی که بعد از ذکر مصیبت کربلا برای فرج دعا کند “مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم” یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏‌اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(۱۳۴۸ ـ ۱۳۰۱ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیه‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و […]

اشتراک گذاری
15 آذر 1400
332 بازدید
کد مطلب : 5838

/images/375993019_8987932848.jpg

دعای امام زمان برای مؤمنی که بعد از ذکر مصیبت کربلا برای فرج دعا کند


“مکیال المکارم فى فوائد الدعاء للقائم” یکى از کتاب هاى ارزشمند شیعه، نوشته آیت‏‌اللّه‏ سیدمحمدتقى موسوى اصفهانى(۱۳۴۸ ـ ۱۳۰۱ق) است که به قصد اداء حق حضرت بقیه‏اللّه که حقش بر گردن ما افزون‏تر از همه مردم است، احسانش بیشتر و بهتر از همه شامل حال خلق مى‏‌شود و نعمت‌ها و منت‌ها بر ما دارد، به رشته تحریر درآمده است.

اصل کتاب به زبان عربى است و مؤلف در مقدمه مى‏‌نویسد:
“چون ما نمى‌‏توانیم حقوق آن حضرت را ادا نماییم و شکر وجود و فیوضاتش را آن طور که شایسته است، به جا آوریم بر ما واجب است آن مقدار از اداى حقوق آن حضرت را که از دستمان ساخته است، انجام دهیم. . . بهترین امور در زمان غیبت آن حضرت، انتظار فرج آن بزرگوار و دعا براى تعجیل فرج او و اهتمام به آنچه مایه خشنودى آن جناب و مقرب شدن در آستان اوست، مى‌‏باشد.”

اوقات و مکان‌هایی که دعا برای فرج در آنها بیشتر تأکیده شده

بعد از ذکر مصیبت سیّد الشهداء(ع)
زیرا که این دعا نوعی یاری نمودن آن حضرت است و مؤید این است که یکی از دوستان صالح من یاد کرد اینکه: مولایمان حضرت حجت را در خواب دیده بود پس آن حضرت مضمون چنین مطلبی را فرموده بود که:
من برای مؤمنی که مصیبت جدّ شهیدم را یادآور شود سپس برای تعجیل فرج و تأیید من دعا نماید دعا می‌کنم.

ماه محرّم
و هر روزی که در آن ظلمی از دشمنان بر امامان بر حق واقع شده، زیرا که ایمان و محبّت شخص مؤمن نسبت به ایشان و حزن و اندوهش بر مصیبت‌های آنان، او را بر می‌انگیزند که در پی خونخواهی و انتقام‌جویی و دادخواهی امامان باشد، و این امور در چنین زمان‌هایی فراهم نمی‌گردد مگر با درخواست زودتر شدن ظهور و تعجیل فرج مولایمان صاحب الزمان چنانکه پوشیده نیست.

روز عاشورا
دلیل بر این دعایی است که در اقبال و مزار بحار و زاد المعاد به روایت عبداللَّه بن سنان از امام صادق علیه السلام رسیده، و در اوّل آن دعا آمده است: «اللَّهُمَّ عَذِّبِ الفَجَرَهَ الَّذینَ شاقُّوا رَسُولَکَ …»؛ پروردگارا فاجرانی که با فرستاده تو به مخالفت برخاستند عذاب کن … .

و سِرّش این است که در چنین روزی آن همه مصیبت و محنت بر مولایمان سالار شهیدان علیه السلام وارد آمده و خدای – عز و جل – وعده فرموده که از ظلم کنندگان بر آن حضرت به وسیله مولای قائم ما عجل اللَّه فرجه انتقام گیرد – چنانکه در روایات به این مطلب تصریح شده است –

بنابراین هرگاه مؤمن در روز عاشورا مصیبت‌های امام مظلوم را به یاد آورد و دانست که خدای تعالی برای او انتقام گیرنده‌ای را تعیین فرموده، ایمان و علاقه‌اش به آن حضرت او را به دعا کردن، و ظهور آن منتقِم را خواستن برمی‌انگیزند، که صمیمانه قیام امام عصر عجل اللَّه فَرَجه را از خدای قادر بخواهد، لذا این درخواست در دعای مشارالیه آمده است.

و نیز به همین جهت است که در بخش گذشته گفتیم: هر کس برای این امر بزرگ دعا کند، به پاداشی نایل می‌شود که جز خدای تعالی کسی آن را نمی‌داند، و آن خونخواهی برای امام مظلوم شهید – صلوات اللَّه و سلامه علیه – است.

 

حرم حضرت سیّد الشهداء(ع)
و از جمله جاهایی که دعا برای تعجیل فرج در آنها مؤکد است: حرم مطهر مولای شهید مظلوممان حضرت اباعبدالله الحسین است، چون هرگاه مؤمن در حرم شریف آن حضرت انواع ظلم و مصیبتی که بر او و خاندان گرامیش وارد آمده در ذهن مجسم کند و بداند که خونخواه آن جناب و انتقام گیرنده از دشمنان و ستم کنندگان به او، مولایمان صاحب الزمان است، عقل و مودتش او را خواهند برانگیخت که برای تعجیل فرج و ظهور آن حضرت دعا نماید، و با تضرع و زاری این امر را از درگاه الهی بخواهد.
و شاهد بر این است آنچه در روایت ابوحمزه ثمالی در باب هفتاد و نهم کامل الزیارات از امام صادق(ع) آمده که در جایی از آن زیارت فرموده: پس از درود فرستادن بر حسین(ع) و بر همه امامان درود می‌فرستی همچنان که بر حسن و حسین درود فرستادی، و می‌گویی: خداوندا به آنها کلمات خویش را تمام گردان و عده‌ات را به ایشان تحقق بخش (۱)…
و در جای دیگر از همان زیارت فرموده: …سپس گونه‌ات را بر آن بگذار و بگو: اللَّهُمَّ رَبَّ الحُسَینِ إشْفِ صَدْرَ الحُسَینِ اللَّهُمَّ رَبَّ الحُسَین أَطلُب بِدَمِ الحُسین (۲)… خداوندا، ای پروردگار حسین سینه حسین را شفا بده، خداوندا، ای پروردگار حسین برای حسین خونخواهی کن.
جهت دلالت این عبارت روشن است، چون مولایمان حضرت حجت(ع) است که برای حسین(ع) خونخواهی می‌کند، و با انتقام گرفتن از دشمنانش سینه‌اش را شفا می‌دهد.

پی نوشت:

۱) کامل الزیارات ، ۴۰۵ .
2) کامل الزیارات ، ۴۱۴ .

منبع: مکیال المکارم، ج۲

 besuyezohur.ir

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *