مباهله؛ اوج ایمان پیامبر(ص) به رسالتش

آیت الله صافی گلپایگانی در نوشتاری بیان کردند:

مباهله؛ اوج ایمان پیامبر(ص) به رسالتش

پایگاه اطلاع رسانی دفتر آیت الله العظمی صافی گلپایگانی به مناسبت روز مباهله نوشتاری از این مرجع تقلید منتشر کرد.

آیت الله صافی گلپایگانی در بخشی از این نوشتار با بیان اینکه داستان مباله از مظاهر و دلائل قوّت ایمان پیغمبر(ص) به رسالتش بوده است تأکید کردند: شرکت‌دادن علی و حسن و حسین و فاطمه زهرا ‎علیهم السّلام‎ در مباهله که به تعیین و امر خداوند بود نیز دلیل بر این است که این چهار نور مقدّس که با پیغمبر در مباهله حاضر شدند، شایسته‎ترین و گرامی‎ترین خلق در نزد خدا، و عزیز‌ترین همه در نزد پیغمبر خدا بوده‎اند.

متن یادداشت این مرجع عالیقدر به شرح زیر است:

(فَمَنْ حاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْانَدْعُ اَبْناءَنا وَ اَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ اَنْفُسَنا وَ اَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللّه عَلَی الْکاذِبینَ)

از مظاهر و دلائل قوّت ایمان پیغمبر ‎صلی الله علیه وآله به رسالتش داستان مباهله است، زیرا پیشنهاد مباهله از طرف آن حضرت اگر مؤمن به دعوت خود نبود، یک انتحار واقعی و دادن سند بطلان دعوت به دست دشمن بود؛ چون حال از دو قسم بیرون نبود، یا نفرین نصارای نجران در حق آن جناب مستجاب می‌‎شد، و یا آن‌که نه نفرین نصاری و نه نفرین پیغمبر ‎صلی الله علیه وآله به آن‌ها مستجاب می‌‎گشت که در هر دو صورت بطلان ادعای آن حضرت آشکار می‌‎گشت، و هیچ خردمندی که مدعی نبوّت باشد، چنین پیشنهادی نداده و سند بطلان دعوای خود را به دست مردم نخواهد داد مگر آن‌که صد در صد اطمینان به استجابت دعای خود و هلاکت دشمن داشته باشد، و پیغمبر اکرم ‎صلی الله علیه وآله‎ چون یقین جزمی به صحّت رسالت و استجابت دعای خود و نابودی دشمن در صورت مباهله داشت با کمال شجاعت و صراحت پیشنهاد مباهله داد.

شرکت‌دادن علی و حسن و حسین و فاطمه زهرا ‎علیهم السّلام‎ در مباهله که به تعیین و امر خداوند بود نیز دلیل بر این است که این چهار نور مقدّس که با پیغمبر در مباهله حاضر شدند، شایسته‎ترین و گرامی‎ترین خلق در نزد خدا، و عزیز‌ترین همه در نزد پیغمبر خدا بوده‎اند.

آیه مباهله اعلان جلالت مقام، و تقرب خاصّ آن‌ها به خداوند متعال است. جریان مباهله را مفسّرین بزرگ و محدّثین و مورّخین در کتاب‌های تفسیر و حدیث و تاریخ نقل کرده‎اند، و از اینکه مصادر و مدارک آن را نشان بدهیم بی‎نیازیم. اما در عین حال چندین کتاب را نام می‌‎بریم تا هرکس خواست مراجعه نماید:

تفسیر طبری، بیضاوی، نیشابوری، کشاف، الدرالمنثور، اسباب النزول واحدی، اکلیل سیوطی، مصابیح السنه، سُنن ترمذی و کُتُب دیگر.
* منبع: کتاب «پرتوی از عظمت امام حسین علیه السلام» تألیف آیت الله العظمی صافی گلپایگانی مدظله العالی