مهر بیکران امام زمان عجل الله تعالی به شیعیان

مهر بیکران امام زمان عجل الله تعالی به شیعیان

منبع: راسخون

همه ما بحمدالله این معرفت را داریم که وجود مقدس ولی عصر (عج) سایه رحمت خدا بر بندگان است و هر چه داریم، به طفیل وجود آن بزرگوار است. اگر محبت مهربان ترین مادرهای دنیا، حتی محبت مادرهایی را که هستی خودشان را برای بچه هایشان فدا کرده اند، یک جا جمع کنند، به اندازه محبت امام زمان (عج) به دوستان و پیروانش نخواهد؛ چرا که محبت او پرتوی از محبت بی نهایت خدا به آفریدگان است. خودش فرمود که اگر دعا کنید، برای دعایتان آمین می گویم و چنان چه دعا نکنید، من برایتان دعا می کنم. برای لغزش هایتان استغفار می کنم و حتی بوی شما را دوست دارم.

شرط وفا در برابر محبت امام زمان (عج)

چنین دوستی و محبت والایی، در مقابل، محبت می طلبد. چه خوش بی مهربانی هر دو سربی. ما هر چه داریم، به واسطه فیض و لطف و محبت اهل بیت (هم) است؛ اما ایشان در برابر محبت بیکرانشان چیزی از ما نمی خواهند؛ چرا که محبت ایشان خدا گونه است؛ ولی شرط محبت این است که ما نیز شرط وفا را نگه داریم. هر قدر ما در برابر عنایت های مولایمان سپاسگزارتر و قدردان تر باشیم، از محبت های ویژه‌ حضرت بیش تر استفاده خواهیم کرد و اگر خدای ناکرده، محبت های الاهی مولایمان را ناسپاسی و فراموش کنیم، برخلاف مقتضای محبت و وفاداری عمل کرده و در نتیجه، خودمان را محروم ساخته ایم.

جوانی، بهترین دوران عشق ورزی به امام زمان (عج)

از بهترین اوقات عمر که انسان طعم محبت را به خوبی می چشد، دوران جوانی است. آدمی در دوران کودکی و خردسالی، محبت را با نوعی ادراک ناآگاهانه درک می کند. کودک، محبت مادر، پدر و نزدیکان خود ار می فهمد؛ ولی لذت آن را آگاهانه درک نمی کند و در نتیجه، قدرش را نمی داند؛ اما از آغاز دوران بلوغ به بعد، مزه محبت را خیلی خوب می چشد.

این ویژگی، مخصوص دوران جوانی است و بعد،‌ شیرینی محبت در این سطح باقی نمی ماند؛ به این جهت به شما عزیزانی که در این دوران طلایی و پربها زندگی می کنید، یادآوری می کنم که قدر این دوران را بدانید و از محبتی که در دل هایتان موج می زند، به نیکوترین شکل استفاده کنید. بدانید که چه کسی را باید دوست بدارید و به چه کسی باید دل بدهید. کسی شایسته دلدادگی است که هیچ چشم داشتی از ما نداشته باشد؛ هیچ گاه ما را از یاد نبرد، و به هر مقدار ما لیاقت و ظرفیت محبت او را داشته باشیم، او مضایقه نکند. آدمی وقتی کسی را دوست می دارد، دلش می خواهد محبوبش نیز به یاد او باشد. اگر شخصی بداند که رفیقش در عین دوری ظاهری، دلش همواره متوجه او است، به وفاداری چنین رفیقی افتخار خواهد کرد. حال اگر بدانیم محبوبی داریم که هیچ وقت فراموشمان نمی کند و به محض این که به او توجه قلبی بیابیم، پاسخمان می گوید، بهترین یار و رفیق خویش را یافته ایم. او همان امام رؤوفی است که اگر در دلت هم صدایش کنی و بگویی: السلام علیک یا اباصالح، پاسخت را می دهد. با این اوصاف، آیا کسی بهتر از او پیدا می شود تا آدمی دوستی اش را به او هدیه بدهد؟ هر چه خوبی وجود دارد، در وجود مقدس حضرت جمع است؛ هر صفت و خصلت دوست داشتنی را که فرض کنید، بهترینش را داراست؛ پس قدر این دل های پاکتان را بدانید و بکوشید دل هایتان را به او بدهید که او شایسته دلدادگی است. هر چه می توانید به یاد او باشید تا او بیش تر به یاد شما باشد.

شرط رسیدن به ولایت خاصّ امام زمان (عج)

رابط بین ما با محبوب های حقیقی فقط گزاره ادبی و شاعرانه نیست؛ بلکه حقیقت ثابت است. آدمی آن گاه که کسی را دوست می دارد، دلش می خواهد محبوبش نیز به یاد او بادش. این فقط آرمانی شاعرانه نیست. قرآن می فرماید:

فَاذکُرُونیِ أذکُرکُم؛۱ به یاد من باشید تا به یادتان باشم.

گاهی یک شعر حکیمانه آن قدر زیبا است که هیچ چیز دیگری جای آن را نمی گیرد: إن من الشعر لحکمه؛ همانا بعضی از اشعار، دربردارند؛ حکمتی عمیق است. حافظ (ره) در بیتی می گوید:

گرت هواست که معشوق نگسلد پیوند نگاه دار سر رشته تا نگه دارد

یکی از اصحاب امامان (هم) خدمت امامش مشرف شد و گفت: آقا! می خواهم بدانم موقعیت من نزد شما چگونه است؟ فرمود: ببین موقعیت و منزلت ما نزد تو چه اندازه است. به همان اندازه ای که تو به ما اهمیت می دهی، ما هم به تو اهمیت می دهیم. به همان اندازه که تو به یاد ما باشی، ما هم به یاد تو هستیم. این رابطه ای واقعی است. نمی شود آدمی به یاد خدا نباشد؛ اما توقع داشته باشد که خدا مثل اولیای خاص خودش به او توجه کند. رابطه ای طرفینی است. سر رشته را که تکان می دهد، آن طرف هم تکان می خورد. اگر می خواهی ارتباط محفوظ باشد، کلید ارتباط دست تو است. دکمه توجه را فشار بده تا بی درنگ ارتباط برقرار شود. راه دوری در پیش نیست؛ بلکه توجهی خالصانه کافی است.

 

بهره جویی از شادابی جوانی

 

دوران جوانی، بهترین وقتی است که انسان می تواند معانی و مفاهیم عاشقانه را درک کند؛ نه زودتر از دوران جوانی می تواند این مفاهیم را درک کند، نه در وقت پیری؛ چرا که در این دو دوران، قدرت درک این معانی والا در آدمی وجود ندارد. تا جوان هستید، بکوشید عشق خدا و اولیای او را در دل هایتان زنده کنید. اگر درخت عشق را در جوانی در دل هایتان بارور کردید، تا پایان عمر، بلکه تا ابد، سرمایه ای تمام نشدنی خواهید داشت؛۲ سرمایه ای عظیم که همه جا گره گشا خواهد بود؛ هم برای رفع مشکلات و دور شدن از فتنه ها و بلاهای دنیایی، و هم برای توفیق های معنوی و آخرتی مفید است.

آدمی سراپا نیاز است؛ اما همه نیازهای او با این وسیله، یعنی با عشق محبت اهل بیت (هم) برطرف می شود. شما جوانان می توانید در سایه عشق ورزی به خدا و اولیای خدا به مقامی برسید که خداوند متعالی و همچنین اولیائش، با اذن و اراده خدا، شما را در دست خودشان بچرخانند. چه خوب است که مولا و محبوب ما، سررشته امور ما را در دست بگیرد و آن گونه که دلش می خواهد، تدبیر فرماید. اگر شما اختیارتان را به دست او بدهید، او این کار را خواهد کرد و ولایت خاصّ شما را به عهده خواهد گرفت.

چنین سخنانی را کم تر به زبان می آوریم: بلبل از فیض گل آموخت سخن. دل های پاک شما را که دیدم، به یاد این حرف ها افتادم. شما جوان های عزیز با دل های پاکتان شایسته این حرف هایید. مواظب باشید دلی را که این قدر ارزش دارد، به رایگان از دست ندهید. دل هایتان را به کسانی که ارزش محبت ندارند، نسپارید. این دل پاک را به کسی بدهید که دلدار واقعی باشد و قدر دلتان را بداند؛ دلداری که هیچ طمعی در شما نداشته باشد، و در همه جا نیز یار شما باشد؛ رفیق شفیقی که هرگاه صدایش بزنید، پاسخ دهد و هرکاری از دستش برآید، برای سعادت شما انجام دهد؛ یاوری در اوج وفاداری که همه خوبی ها را یکجا داشته باشد. آری، از بزرگ ترین نعمت های خدا این است که چنین کسانی را به ما معرفی کرده است.

 

عهد و پیمان خاصل با امام زمان (عج)

 

امروز، قافله سالار عالم انسانیت و عالم هستی، امام غایبی است که همه فضیلت ها و خوبی ها را یکجا دارد؛ ولی متأسفانه دست ما از دامن او کوتاه است:

امروز امیرِ در میخانه تویی تو فریادرس ناله مستانه تویی تو

مرغِ دلِ ما را که به کس رام نگردد آرام تویی، دام تویی، دانه تویی تو۳

با همه این احوال، برقراری ارتباط با حضرت، هیچ گاه ممنوع نیست. او را نمی بینیم؛ ولی او ما را می بیند. می توانیم با او ارتباط برقرار کنیم؛ به ویژه در روزهای جمعه که تعلّق خاصّی به آن عزیز دارد. جا دارد که دل های خودمان را متوجه قلب مقدّس آقا امام زمان (عج) کنیمو با آن حضرت پیمان ببندیم که هر آن چه در توان داریم، و راه رضای خدا و رضای حضرتش که چیزی جز رضای خدا نیست، صرف کنیم. و مطمئن باشیم که آن بزرگوار هم از هیچ کمکی به ما دریغ نخواهد کرد.

بکوشیم صبح ها دعای شریف عهد را بخوانیم؛ چرا که دعای عهد تجدید پیمان با محبوب است.۴ دعای اللهمّ کن لّولیّک را دست کم روزی یک بار بخوانیم؛ به ویژه روزهای جمعه اگر میسّر باشد، دعای ندبه و نماز امام زمان (عج) را که به طور معمول در مسجد جمکران خوانده می شود، بخوانیم.

 

توجّه قلبی خالصانه به ساحت مقدّس امام زمان (عج)

 

آن چه همیشه و همه جا امکان دارد، توجّه قلبی به ساحت مقدّس مولایمان است. این را تمرین کنید و مطمئن باشید که همه خوبی ها را برای شما به ارمغان می آورد و حفظ می کند.

اکنون داستانی را که یکی از دوستان برای من نقل کرده است، برای شما نقل می کنم: یکی از عالمانی که هم اکنون در قم زندگی می کند، می فرمود: «در سفری که اوایل انقلاب به مکّه مشرف شده بودم، در مسجدالحرام، یکی از استادهای دانشگاه مصر نزد من آمد و وقتی دانست که ایرانی هستم، با من انس گرفت و گفت: من به سخنرانی های امام خمینی (ره) علاقه دارم و هرگاه توجمه عربی اش به دستم برسد، آن را مطالعه می کنم؛ آن گاه خلاصه ای از سخنرانی های امام را به زبان عربی برایم گفت. او می گفت: گمان می کردم پس از پیامبر اکرم (ص) در عالم اسلام، شخصیتی مثل امام نیامده است؛ اما در کلام امام، گاهی به این جمله برمی خورم که از کسی یاد می کند و می گوید:«روحی و أرواح العالمین لتراب مقدمه الفداء» «روحی لتراب مقدمه الفداء؛ جان من فدای خاک پای او». تعجب می کردم که این شخص کیست که امام جان خود را فدای خاک پای او می داند؛ از این رو رفتم و در کتابهای خودمان تحقیق کردم تا بدانم این کیست که در عالم اسلام پس از پیغمبر (ص) این قدر اهمیت و منزلت دارد و الان هم در روی زمین دارای حیات است. سرانجام در منابع خود روایاتی را درباره حضرت مهدی (عج) یافتیم. و از آن جا فهمیدم که وجود مقدس حضرت مهدی چقدر عزیز است که امام می گوید: جان من و جان تمام عالمیان فدای خاک پای او، و همین، وسیله شد تا مستبصر شوم و مذهب تشیع را اختیار کنم.

یک ابراز ارادت خالصانه امام و کلامی که از ته دل برخاست، باعث شد تا آن طرف دنیا در کشوری عربی، یک نفر برود تحقیق کند و شیعه شود و به امام زمان (عج) ارادت یابد. امیدواریم که این سرمایه عظیم و این معرفت و محبت به وجود مقدس ولی عصر (عج) را قدر بدانیم. به اندازه همّتمان این نعمت را شکر گوییم و به این محبوب والا مقام وفادار باشیم تا جایی که ان شاء الله محبت و ولایت خاصّ حضرتش شامل حال همه‌ ما شود.

 

پی نوشت ها:

 

۱.بقره (۲)، ۱۵۲.

۲.سعدی (ره) درباره عشق مقدس و گرانسنگ چنین می سراید:

سعدی اگر عاشقی کنی و جوانی عشق محمد (ص) بس است و آل محمد (ص)

۳. شعر از آیت الله نوغانی (ره)،‌ اختران ادب، ج۱، ص ۱۲۰

۴.امام صادق (ع) درباره شرافت و عظمت دعای عهد می فرماید: «هر کس تا چهل صبح این دعا را بخواند، از یاوران قائم (ع) خواهد شد و اگر پیش از ظهور حضرت بمیرد، خداوند متعالی او را زنده می کند تا در خدمت حضرت جهاد کند. خداوند به شماره‌هر کلمه از این دعا، هزار حسنه برایش بنویسد و هزار سیئه را از وی محو گرداند». (علامه مجلسی، بحارالانوار، ج۸۶، ص ۶۱غ شیخ عباس قمی، کلیات مفاتیح الجنان، دعای عهد)