ویژه نامه روز مادر
نقش و جایگاه والدین از نگاه دین بسیار خطیر می باشد. احادیث فراوانی درباره حقوق، احترام، نیکی و احسان به مادر وارد شده که مسولیت فرزندان را چند برابر می کند. جبران زحمات مادر و بجای آوردن حقوق او کاری است بس مشکل، روز تولد حضرت زهرا سلام الله علیها روز زن و مادر نامیده […]
نقش و جایگاه والدین از نگاه دین بسیار خطیر می باشد. احادیث فراوانی درباره حقوق، احترام، نیکی و احسان به مادر وارد شده که مسولیت فرزندان را چند برابر می کند. جبران زحمات مادر و بجای آوردن حقوق او کاری است بس مشکل، روز تولد حضرت زهرا سلام الله علیها روز زن و مادر نامیده شده تا بهانه ای برای تقدیر از مادران باشد.
مقام و منزلت مادر
شکی نیست که مادر از هر جهت مقام ارجمند و والایی در همه ادیان داشته و دارد و همگان با دید احترام به او می نگرند و به عظمت و بزرگی از وی یاد می کنند. هر دین و آیینی که در طول تاریخ آمده به این مسئله توجه کرده و مردم را به خدمت به مادر فراخوانده است. همان گونه که دین نسبت به سایر پدیده های عالم اظهار نظر می کند، جهان را آن گونه که هست به ما می نمایاند و در امور ارزشی ارزش ها را معرفی و در مورد آن ها ارزش گذاری و داوری می نماید؛ درباره مادر ومقام و جایگاه او نیز ساکت نبوده، بلکه عنوان مادری را جایگاه بس والا و ارزشمند دانسته، مقام وی را گرامی می دارد. ادیان مختلف با همه اختلافاتی که دارند در این زمینه اتفاق نظر داشته و همه با دید احترام به مادر می نگرند و مقام مادر را از مقام هر کس دیگر برتر و بالاتر می دانند.
حق مادر
از نگاه وحیانی اسلام، همچنانکه فرزندان بر والدین حقوقی دارند، پدر و مادر نیز حقوقی بر گردن فرزندانشان دارند . امام سجاد علیه السلام با توجه به نقش حیاتی مادر در پرورش و رشد فرزندان، به حقوق اساسی مادر اشاره کرده و فرزندان را اکیدا به رعایت آن سفارش می کند: «و اما حق امک فان تعلم انها حملتک حیث لا یحتمل احد احدا و اعطتک من ثمره قلبها ما لا یعطی احد احدا، و وقتک بجمیع جوارحها ولم تبال ان تجوع و تطعمک و تعطش و تسقیک و تعری و تکسوک و تضحی و تظلک و تهجر النوم لاجلک و وقتک الحر و البرد لتکون لها و انک لا تطیق شکرها الا بعون الله و توفیقه؛ حق مادرت آن است که بدانی، او تو را حمل کرد به گونه ای که هیچ کس، دیگری را چنین حمل نمی کند و از شیره جانش به تو بخشید که هیچ کس به دیگری نمی بخشد. و با تمام وجودش از تو نگهداری کرد و برایش مهم نبود که خودش گرسنه بماند و به تو غذا بدهد، خود تشنه باشد و به تو آب بیاشامد، خودش برهنه باشد و به تو لباس بپوشاند، خودش در مقابل آفتاب باشد و تو را زیر سایه نگهدارد، از خواب خود به خاطر تو چشم بپوشد. او تو را از گرمای تابستان و سرمای زمستان حفظ کرد. [مادر همه این رنجها را تحمل کرد،] تا تو برای او باشی. تو توانایی شکرگزاری از مادرت را نداری، مگر با یاری و توفیق خداوند متعال.»
مادر، معمار تربیت
در محیط خانه و اجتماع برجسته ترین نقش مادر نقش تربیتی است. اهمیت این نقش از آن جا روشن می شود که کودک نخستین بار در آغوش مادر قرار می گیرد و آداب و رسوم اجتماعی را از او می آموزد. کودک از دامن مادر یاد می گیرد که چگونه با دیگران رفتار نماید و چگونه با آنان برخورد داشته باشد. چگونگی رفتار مادر با کودک در شکل دهی ساختار شخصیتی او تأثیری چشم گیر دارد. از این رو، کارشناسان مسائل تربیتی بر نقش مادر در تربیت فرزند همواره تأکید داشته و دارند.
مادرانه
دوست داشتم قلمم را به تو می دادم و بیداریم را به ماه! امشب هم مثل تمام شب ها به تو می اندیشم؛ به تو ای معنای من، ای مادر! از دیروز می گویم که دست های تو را می بوسیدم و تنها واژه آشنای اشعارم، مادر بود! از دیروز می گویم؛ از روزهایی که نان ها تازه بودند و احساس ها قشنگ! غزل ها پرشور و دل ها مهربان! بهارها همیشگی بودند و تبسّم های مادر، زیباترین شعر روزگار بود! دوست داشتم قلمم را به تو می دادم و بیداریم را به ماه! امشب هم مثل تمام شب ها به تو می اندیشم؛ به تو که مهربان ترین هدیه خداوندی و دلت، ضمیر سبب ساز بهشت است! و من بهشت را در ژرفای نگاه مهربانت، همیشه می بینم؛ مثل باران، مثل دریا، مثل آب!
دیدگاهتان را بنویسید