گذری بر زندگی امام مهدی عجل الله تعالی فرجه

نام: محمّد

پدر: امام حسن عسکری(ع)

مادر: نرجس

القاب: حجت، خاتم، صاحب الزّمان، قائم، منتظر، و از همه مشهورتر مهدی.

زاد روز: شب نیمه شعبان ۲۵۵، هنگام طلوع فجر.

زادگاه: شهر سامراء.

غیبت صغری: از سنّ پنج سالگی به مدّت ۶۹ سال.

نمایندگان: چهار نفر از شخصیت های شیعه به نام های:

۱. ابو عمرو، عثمان بن سعید بن عمرو عمری اسدی، وکیل و نماینده پیشین امام هادی و امام عسکری علیهما السّلام.

۲. فرزند او، ابو جعفر، محمد بن عثمان بن سعید، در گذشته ۳۰۴.

۳. أبوالقاسم، حسین بن روح بن ابیبحر نوبختی، در گذشته ۳۲۶.

۴. ابوالحسن علی بن محمد سمری، در گذشته ۳۲۹.

محل اقامت نامبردگان بغداد، و کلیّه امور شیعیان و خواسته ها و نامه های آنان به وسیله این چهار نفر انجام و ردّ و بدل می شد. و آرامگاه آنان نیز در بغداد مشهور است.

غیبت کبری: با در گذشت چهارمین نماینده و سفیر آن حضرت از سال ۳۲۹ آغاز گردید، و تا به هنگام فرمان الهی مبنی بر اجازه ظهور و قیام آن بزرگوار، همچنان ادامه خواهد داشت.

نمـایندگان و وظـیفه مردم در دوران غیبت کبری: کسیکه فقیه خویشتن دار، مخالف هوای نفس، و فرمان بر امر خداوند باشد، او نماینده امام زمان است، و بر دیگران لازم است از او پیروی کنند، زیرا اینگونه افراد از طرف امام بر مردم حجّتاند، و امام از طرف خداوند بر آنان حجت باشد.

هنگام ظهور: آنگاه که منادی حقّ از جانب آسمان ندا دهد: حقّ با آل محمّد است. نام مهدی بر سر زبان ها افتد، مردم دلباخته او شوند، و از کسی جز او سخن نگویند.

محل ظهور: مکّه معظّمه.

محل بیعت (تعهّد مردم در پیروی از امام(: مسجدالحرام، میان رکن و مقام.

نشانی: فرشته ای از بالای سر او فریاد می زند: این مهدی است، او را پیروی کنید.

یادگار أنبیاء: انگشتر سلیمان در انگشت او، عصای موسی در دستش، و بطور خلاصه آنچه خوبان همه دارند او تنها دارد.

یاران: سیصد و سیزده نفر (به عدد اصحاب بدر)، افرادی باشند که هسته مرکزی زمامداری او را تشکیل دهند، و در حقیقت کارگردانان اصلی قیام مهدی(ع)، و کارگزاران درجه اوّل انقلاب جهانی اسلام خواهند بود که از اطراف جهان به دور حضرتش گرد آیند.

روش حکومتی: بر اساس قرآن و سیره پیامبر(ص) و امام امیرمؤمنان(ع)

شعاع و دامنه حکومت: سراسر جهان را فرا گیرد، و زمین را از عدل و داد پر کند در حالی که از جور و ستم پر شده باشد.

مرکز حکومت: مسجد کوفه، مرکز خلافت و حکومت جدّ بزرگوارش علی(ع)

چگونگی پیروزی بر دشمنان: همانند پیروزی جدّ عالی مقامش پیامبر اکـرم(ص) بر کافران و مشرکـان، خداوند او را با گـروه های منظّم هزار نفری از فرشتگان یا سه هزار نفری که از آسمان فرود آمدند یا پنج هزار نفری که دارای نشان مخصوص بودند مدد داد، و نیز در جبهه های جنگ یاریش کند، آنچنان که مؤمنان را در حال شکست در بدر و دیگر جبهه های فراوان و روز تاریخی حنین یاری و پیروز فرمود و در جنگ احزاب، رعب و وحشت در دل کفار و مشرکان فرو ریخت.

مدت زمامداری:  روایات که اکثراً مربوط به اهل تسنّن است، در این باره با اختلاف سخن گفته، امّا به عقیده شیعه خدا آگاه است.

وزیر و معاون: عیسی(ع) از آسمان فرود آید و به عنوان وزیر با حضرتش همکاری نماید.

برکات حکومت و رهبری او: درهای خیر و برکت از آسمان به روی مردم گشوده شود، عمرها به درازا کشد، مردم همه در رفاه و بی نیازی بسر برند، شهرها همه بر اثر آبادانی و سرسبزی به هم پیوسته گردند، آنچنان که مسافران را به برداشتن توشه نیازی نخواهد بود، و اگر زنی یا زنانی تنها از مشرق به مغرب روند کسی را با آنها کاری نباشد.