تشرف سید بن طاووس

تشرف سید بن طاووس

از میان علماى عصر غیبت کبرى، کمتر عالمى از لحاظ جلالت قدر و عظمت مقامات معنوى به پایه سیدبن طاووس قدس سره مى ‏رسد که واسطه او با امام عصر خویش بسیار خصوصى و داراى اسرار بسیارى بوده است.

شخصیتى که آنقدر به امام عصرعلیه السلام خویش قرب روحى و معنوى پیدا کرد که امام زمان‏ علیه السلام او را فرزند خویش نامید.(۱)

وى داراى مکاشفات، مشاهدات و رؤیاهاى صادقه و تشرفات بسیارى بوده که هر یک از آنها بازگو کننده مقام معنوى آن عالم بزرگوار است که به وضوح مى‏توان عنایات امام عصر ارواحنافداه را به این شخصیت معنوى مشاهده نمود؛(۲)

از آن جمله قضیه زیر است که خود صداى دلرباى امام عصر خویش را شنیده است که آن عزیز دست به دعا بلند کرده و براى شیعیان به درگاه خداى تعالى دعا نموده است ؛ خود در این باره مى‏ گوید:

در یک سحرگاه در سرداب مطهر از حضرت صاحب الامرارواحنافداه این مناجات را شنیدم که مى ‏فرمود:

اللهم ان شیعتنا خلقت من شعاع انوارنا و بقیه طینتنا و قد فعلوا ذنوبا کثیره اتکالا علی حبنا و ولایتنا فان کانت ذنوبهم بینک و بینهم فاصفح عنهم فقد رضینا و ما کان منها فیما بینهم و قاص بها عن خمسنا و ادخلهم الجنه فزحزهم عن النار و لا تجمع بینهم و بین اعدائنا فی سخطک .
خدایا شیعیان ما را از شعاع نور ما و بقیه طینت ما خلق کرده ای ؛ آن ها گناهان زیادی با اتکاء بر محبتت به ما و ولایت ما ، کرده اند ، اگر گناهان آن گناهی است که در ارتباط با تو است ، از آن ها بگذر که ما را راضی کرده ای ، و از آن چه از گناهان آن ها ، در ارتباط با خودشان هست ، خودت بین آن ها را اصلاح کن و از خمسی که حق ماست ، به آن ها بده تا راضی شوند . و آن ها را از آتش جهنم نجات بده . و آن ها را با دشمنان ما در سخط خود جمع فرما .

آن عارف کامل در فرازى از کتاب ارجمند مهج الدعوات، پیرامون لطفى دیگر از امام عصر خویش مى ‏فرماید:

در شب چهارشنبه، سیزدهم ذى قعده، سال ۶۳۸ در سامرا بودم. سحرگاهان صداى آخرین امام معصوم، حضرت قائم‏ علیه السلام را شنیدم که براى دوستانش دعا مى‏ کرد و عرضه مى‏داشت:… خداوندا، آنها را در روزگار سرافرازى، سلطنت و چیرگى دولت ما، به زندگى بازگردان .(۴)

……………………………………………

پی نوشت ها :

۱) محدث نورى در مستدرک الوسائل در این باره یم گوید:«از برخى فرازهاى کتاب ابن طاووس خصوصاً کشف المحجه ایشان ظاهر مى ‏شود که باب ملاقات وى با حضرت ولى عصرصلوات الله علیه باز بوده»؛ مستدرک، ج ۳، ص ۴۹۹.

۲) تشرف «اسماعیل هرقلى»؛ بحارالانوار، ج ۵۲، صص ۶۱-۶۴.

۳) نجم الثاقب، ص ۲۹۶.

۴) مهج الدعوات، ص ۳۶۸.