هیچ بعید نیست که فردا امام زمان(ع) ظهور کند!
هیچ بعید نیست که فردا امام زمان(ع) ظهور کند! آیا حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف که از دست دشمنها در پشت پرده غیبت است، از دوستانش هم غافل است که هر چه بر سرشان آمد، آمد؟ این خیالها از ضعف ایمان است. آیا میشود که حضرت مهدی (عج) جهت حقانیت مذهب را […]
هیچ بعید نیست که فردا امام زمان(ع) ظهور کند!
آیا حضرت صاحب عجل الله تعالی فرجه الشریف که از دست دشمنها در پشت پرده غیبت است، از دوستانش هم غافل است که هر چه بر سرشان آمد، آمد؟ این خیالها از ضعف ایمان است. آیا میشود که حضرت مهدی (عج) جهت حقانیت مذهب را تقویت و تأیید نکند؟! خدا میداند آن حضرت (عج) تا به حال چه کرده و چه میکند!
چقدر فرق است بین کسی که او را «عَینُ الله الناظِرَه؛ چشم بینای خدا»،۱ و این مجلس ما را در محضر او میداند، و یقین دارد که حدود و اندازه همه کلمات و… نزد آن حضرت (عج) از واضحات است، و کسی که چنین فکر نمیکند!
۱- امام زمان عجل الله تعالی فرجه «عینُ النّاظره و اُذُنُه السّامِعَه ولِسانُهُ النّاطق و یَدُهُ الباسطَه؛ چشم بینا، گوش شنوا، زبان گویا و دست گشادۀ خداوند » است. [در محضر بهجت:۱/۲۲]
۲- به افرادی که پیش از ظهور در دین و ایمان باقی می مانند و ثابت قدم هستند، عنایات و الطاف خاصی می شود. [در محضر بهجت:۱/۱۰۲]
۳- لازم نیست که انسان در پی این باشد که به خدمت حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه تشرّف حاصل کند؛ بلکه شاید خواندن دو رکعت نماز، سپس توسّل به ائمه علیهم السلام بهتر از تشرّف باشد. [در محضر بهجت:۱/۱۸۷]
۴- ما در دریای زندگی در معرض غرق شدن هستیم؛ دستگیری ولیّ خدا لازم است تا سالم به مقصد برسیم. باید به ولیّ عصر (عج) استغاثه کنیم که مسیر را روشن سازد و ما را تا مقصد، همراه خود ببرد. [در محضر بهجت:۱/۳۱۱]
۵- دعای تعجیل فَرج، دوای دردهای ما است. [در محضر بهجت:۱/۳۶۳]
۶- در زمان غیبت هم عنایات و الطاف امام زمان (عج) نسبت به محبّان و شیعیانش زیاد دیده شده؛ باب لقا و حضور بالکلیّه مسدود نیست؛ بلکه اصل رؤیت جسمانی را هم نمی شود انکار کرد! [در محضر بهجت:۱/۲۴۷]
۷- با وجود اعتقاد داشتن به رئیسی که عینُ الله الناظره است، آیا می توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؛ و هر کاری را که خواستیم، انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم داد؟![در محضر بهجت:۱/۸۹]
۸- هر چند حضرت حجت (عج) از ما غایب و ما از فیض حضور آن حضرت (عج) محرومیم؛ ولی اعمال مطابق یا مخالف دفتر و راه و رسم آن حضرت (عج) را می دانیم؛ و این که آیا آن بزرگوار (عج) با اعمال و رفتار خود خشنود، و سلامی – هر چند ضعیف – خدمتش می فرستیم؛ و یا آن حضرت (عج) را با اعمال ناپسند، ناراضی و ناراحت می کنیم! [در محضر بهجت:۱/۳۶۴]
۹- علایمی حتمیّه و غیر حتمیّه برای ظهور آن حضرت ذکر کرده اند. ولی اگر خبر دهند فردا ظهور می کند، هیچ استبعاد ندارد! (بعید نیست) لازمۀ این مطلب آن است که در بعضی علایم، بَداء صورت می گیرد و بعضی دیگر از علایم حتمی هم، مقارن با ظهور آن حضرت (عج) اتفاق می افتد. [در محضر بهجت:۲/۴۲۱]
۱۰- انتظار ظهور و فرج امام زمان (عج)، با اذیّت دوستان آن حضرت (عج)، سازگار نیست! [در محضر بهجت:۲/۳۶۶] چه قدر حضرت [امام زمان (علیه السلام)] مهربان است به کسانی که اسمش را می برند و صدایش می زنند و از او استغاثه می کنند؛ از پدر و مادر هم به آنها مهربان تر است! [در محضر بهجت:۲/۳۶۶]
دیدگاهتان را بنویسید