حدیث روز

وفات ابراهیم پسر حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم

 وفات ابراهیم پسر حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم تقویم هجری قمری روز واقعه:۱۸ رجب سال ۱۰ هجری قمری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دارای دو پسر به نام های: عبدالله و قاسم، معروف به طیب و طاهر و چهار دختر به نام‌های: زینب، رقیه، ام کلثوم و حضرت فاطمه زهرا […]

اشتراک گذاری
15 آذر 1400
30 بازدید
کد مطلب : 5964

/images/5129583958_1163667446.jpg

 وفات ابراهیم پسر حضرت محمد صلی الله علیه و آله وسلم


تقویم هجری قمری

روز واقعه:۱۸ رجب
سال ۱۰ هجری قمری

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله دارای دو پسر به نام های: عبدالله و قاسم، معروف به طیب و طاهر و چهار دختر به نام‌های: زینب، رقیه، ام کلثوم و حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها بود، که همگی از خدیجه کبری سلام الله علیها بودند و در مکه معظمه دیده به جهان گشوده بودند.[۱]

از همسران دیگر، فرزندی نداشت مگر از ماریه قبطیه. مقوقس پادشاه مصر در سال هفتم قمری به همراه پاسخ نامه پیامبر صلی الله علیه و آله، کنیزی به نام “ماریه” را برای آن حضرت ارسال نمود. این کنیز که به همسری پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله افتخار یافت، در سال هشتم قمری، فرزندی پسر برای آن حضرت به ارمغان آورد.[۲]

پیامبر صلی الله علیه و آله نام مولود خویش را ابراهیم گذاشت و وی را بسیار دوست می داشت. اما این کودک خردسال و محبوب پیامبر صلی الله علیه و آله، عمر چندانی نکرد و در کمتر از دو سالگی وفات یافت. وی به مدت یک سال و ده ماه و هشت روز و به روایتی دیگر، یک سال و شش ماه و چند روز زندگی کرد و سپس بیمار شد و در همان بیماری، در ۱۸ رجب سال دهم قمری بدرود حیات گفت.

پیامبر صلی الله علیه و آله در مرگ وی، بسیار اندوهگین شد. از امام جعفر صادق علیه السلام روایت شد: هنگامی که ابراهیم رحلت کرد، اشک از دیدگان پیامبر صلی الله علیه و آله جاری شد و در آن حال فرمود: دیده می گرید و دل اندوهناک است، ولی چیزی که باعث خشم پروردگار گردد، نمی گوییم. سپس به فرزندش ابراهیم فرمود: ای ابراهیم! در مرگ تو ما اندوهگین هستیم.[۳]

برخی از صحابه پیامبر صلی الله علیه و آله که شاهد حالت اندوه و گریه رسول خدا صلی الله علیه و آله بودند، تعجب کرده و زبان به اعتراض گشودند و به آن حضرت عرض کردند: شما ما را از گریه بر مردگان نهی می نمودید، اکنون چگونه در سوگ فرزند خود اشک می ریزید؟

پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله در پاسخ آنان فرمود: من هرگز نگفته ام که در مرگ عزیزان خود گریه نکنید، زیرا این احساسات نشانه دلسوزی و مهربانی و ترحم است و شخصی که دلش بر حال دیگران نسوزد، مورد رحمت الهی قرار نمی گیرد. من گفته ام که در مرگ عزیزان، شیون نکنید و سخنان کفرآمیز و یا سخنانی که بوی اعتراض می دهد نگویید و از شدت اندوه، لباس های خود را پاره ننمایید.[۴]

امیرمؤمنان علی بن ابی طالب علیه السلام به دستور رسول اکرم صلی الله علیه و آله، بدن ابراهیم را غسل داد و کفن نمود. آن گاه گروهی از اصحاب پیامبر صلی الله علیه و آله، جنازه ابراهیم را تشییع کرده و در قبرستان بقیع به خاک سپردند.[۵]

پانویس

  1. همان.

منابع

موسسه تبیان،‌ نرم‌افزار دایره‌المعارف چهارده معصوم علیهم‌السلام

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *