آیینه دعا

«اللّهم انّا نرغب الیک فی دوله کریمه تعزّ بها الاسلام و اهله وتذلّ بها النّفاق و اهله و تجعلنا فیها من الدّعاه الی طاعتک و القاده الی سبیلک و ترزقنا بها کرامه الدّنیا و الآخره»[۱]

خداوندا! ما در انتظار روزی هستیم که آن دُردانه هستی بیاید و بنای عدل بگستراند. بار الها ! امیدمان را نا امید نکن!

ما در انتظار تشکیل دولتی هستیم که جامعه ای کریم تربیت کند و زمینه را برای کَرَم کریمان فراهم آورد. دنیایی که در آن مردم با اخلاق کریمانه برخورد کنند ؛ با مسؤولانی کاردان و دلسوز که تمام همت خویش را برای ساختن جامعه ای سالم، پویا، پیشرفته و با اهدافی متعالی بر محور عدالت، آزادی و آزادگی به کار گیرند.

جهانی را می خواهیم که به جای اجحاف و نامردمی، ایمان و معنویت در فضایش طنین افکن شود و به جای شرارت ، دعوت به خیر و سعادت (امر به معروف و نهی از منکر) در جامعه گسترش یابد. مردم به آنچه خداوند متعال بدان راضی است، راضی باشند و از آنچه خدا ناراضی است، متنفر باشند (نه اینکه فقط از ترس عذاب الهی از آن پرهیز نمایند) ؛ دوستان خدا را دوست بدارند و از دشمنانش بیزار باشند؛ مردمی که شورشان بر اساس شعور ، فریادشان مقدس، سخنشان مفید و کارساز و سکوتشان بر پایه حکمت (نه ترس و ذلت) باشد .توفیقمان ده که در راه تو گام نهیم و بر تو توکل کنیم و فقط از تو یاری طلبیم ؛ چرا که جز تو معبودی نیست ،که دیدگان منتظرمان جستجویش کند.

حبیبا ! آنچه امروز حاکمان مادی گرای جهان، مردم را به سمت آن می خوانند ، غیر آن چیزی است که تو از ما می خواهی. تو ما را برای خودمان می خواهی ؛ چرا که به ما نیازی نداری . اما آنان ما را برای خودشان می خواهند ؛ چون برای رسیدن به منافع نامشروع خود، به تحمیق و استثمار ما نیاز دارند. آنان جهان را برای خودشان میخواهند و تو آن را برای ما. آنان دنیا را برای دنیا می خواهند ؛ ولی تو آن را وسیله ای برای پرورش ما و ذخیره برای آخرتمان قرار داده ای. آنان زندگی را در محدوده چند ساله تمتعات پست دنیوی می بینند ؛ ولی تو می خواهی وسعت دید ما را تا بی نهایت کنی. کاری کن که ما نیز چنین بخواهیم!

او که بیاید دست ولایت خویش را بر سر مردم می گذارد و عقلها را ارتقا می دهد و جایگاه انسان را بار دیگر به مبدأ عظمت خویش – که مسجود ملا یکه بود – باز می گرداند . یادمان نرود ! خداوند از روح خویش در جسممان دمیده و ما را خلیفه خویش در زمین قرار داده است. بارالها ! ما را بر عهدی که با تو بسته ایم -که بنده تو باشیم – استوار ساز! و کسی که ما را بر وفای به این عهد می خواند و در این راه رهبرمان است، برسان! آمین!